Managerowie w IT

Wybór zwinnych metodyk wytwarzania oprogramowania przez organizacje obserwuję już od kilku lat. Bardzo szybko doceniony został iteracyjny sposób dostarczania wartości i możliwość bieżącego reagowania na zmiany i potrzeby biznesowe. Początkowo postrzegano Scrum jako remedium na większość problemów związanych z kaskadowymi metodykami pracy. Czas pokazał, że wdrożenie pełnego spektrum artefaktów związanych ze scrumem w życie organizacji, niekoniecznie jest proste i uzasadnione. Transformacja agile potrafi trwać kilka lat. Być może stąd wynika wysoka pozycja w raporcie innych metodyk Agile. Podejrzewam, że w myśl zasady „Scrum jest dla ludzi, a nie ludzie dla scruma”, organizacje poszukują takiego sposobu wytwarzania oprogramowania, który odpowiadałby ich aktualnym możliwościom, celom i sposobie współpracy między biznesem, a działami technicznymi. Nie podchodzą do metodyk w sposób ortodoksyjny.

Nie raz dało się usłyszeć o hybrydowym podejściu Scrumban albo ScrumBut, który zakładał pracę w metodyce scrum, ale z wyłączeniem niektórych jej elementów. Specyfika niektórych projektów zasadniczo wyklucza możliwość pracy w metodykach zwinnych. Mając z góry określony zakres, czas i koszt projektu, nie pozostawiono nam zbyt wiele elastyczności. 23% ankietowanych deklaruje prace w metodyce Waterfall. To w dalszym ciągu duży odsetek prowadzonych projektów. Są to prawdopodobnie projekty duże, złożone i z wielomilionowym budżetem. Tego typu projekty oczywiście nie narzucają z góry metodyki pracy i kaskadowego podejścia. Stąd prawdopodobnie wynika spory odsetek respondentów pracujących we frameworku SAFE - 13,3%. SAFE jest frameworkiem opracowanym z myślą o wdrażaniu praktyk Agile na skalę korporacyjną.

Zastanawiające jest trochę dla mnie rozgraniczenie metodyk waterfallowych i PRINCE2.

Zaskakująco nisko z kolei, uplasował się Kanban (1,9%), którego metryki oraz zasady są mi najbliższe.