1 sierpnia 2019 r. zaczął obowiązywać zerowy PIT. Przepisy zwalniają z podatku przychody z umów o pracę i umów zlecenia osób do ukończenia 26. roku życia. Maksymalna kwota zwolnienia wynosi 85 528 zł w skali roku.
Zgodnie z nowymi przepisami, osoby do 26. roku życia, otrzymujące przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy oraz umów zlecenia, w praktyce nie płacą (z pewnym wyjątkami) podatku od kwoty przychodu, nieprzekraczającej w roku podatkowym 85 528 zł. Limit obowiązuje niezależnie od ilości zawartych umów i ilości firm, z którymi zostały zawarte.
Z dzisiejszej perspektywy ważne jest to, że z uwagi na to, że przepisy weszły w życie z początkiem sierpnia, w 2019 r. obowiązywać będą przez 5 miesięcy. W związku z tym limit zwolnienia w 2019 r. wyniesie odpowiednie 5/12 powyższej kwoty czyli 35 636,67 zł. Limit ten będzie stosowany tylko do przychodów osiągniętych po 1 sierpnia 2019 r.
Innymi słowy, przychody osiągnięte w pierwszej części roku (styczeń-lipiec) nie będą wliczane do limitu i będą podlegały opodatkowaniu na dotychczasowych zasadach – skalą podatkową (18/32%). Dla przykładu:
Jeżeli podatnik w pierwszej części roku otrzymał wynagrodzenie w wysokości 50 000 zł, a od sierpnia do końca roku otrzyma 30 000 zł, to opodatkowaniu według skali podatkowej (18/32%) będzie dochód za okres od stycznia do lipca w wysokości 50 000 zł. Natomiast dochód z drugiej części roku w wysokości 30 000 zł zostanie zwolniony zgodnie z nowymi przepisami (bowiem nie przekroczy progu na 2019 r. – 35 636,67 zł).
W odniesieniu do przychodów uzyskanych od 1 sierpnia 2019 r. zwolnienie będzie stosowane w ramach zeznania podatkowego składanego przez podatnika za rok 2019. Natomiast jeżeli podatnik (pracownik) chciałby, żeby już zaliczki w ciągu roku nie były pobierane, możliwe jest złożenie oświadczenia płatnikowi (pracodawcy), że dochody uzyskane od płatnika w okresie sierpień-grudzień 2019, będą w całości korzystały ze zwolnienia od PIT. W takim przypadku płatnik nie będzie pobierał zaliczek na podatek – a pracownik wcześniej odczuje korzyść ze zwolnienia.
Po okresie przejściowym, przy obliczaniu zaliczek na PIT przez płatnika, zwolnienie będzie uwzględniane po raz pierwszy do przychodów uzyskanych od 1 stycznia 2020 r. Możliwe jest jednak, aby podatnik (pracownik) złożył płatnikowi wniosek o niestosowanie zwolnienia. W takim przypadku w odniesieniu do przychodów uzyskanych od 1 stycznia 2020 r. płatnik będzie pobierał zaliczki. Złożenie takiego wniosku będzie miało sens w przypadku umów z kilkoma pracodawcami/zleceniodawcami oraz w momencie kiedy przychody przekraczają próg roczny.
Dzięki temu nie dojdzie do sytuacji, w której płatnicy nie będą odprowadzać zaliczki na podatek pomimo przekroczenia progu 85 528 zł sumy przychodów od wszystkich pracodawców/zleceniodawców. Nie odprowadzanie zaliczek w trakcie roku (przy przekroczeniu progu zwolnienia) spowoduje obowiązek dopłaty podatku w ramach zeznania rocznego.
Nadwyżka przychodów ponad kwotę limitu 85 528 zł (odpowiednio w 2019 r. ponad 35 636,67 zł) podlegać będzie opodatkowaniu na ogólnych zasadach przy zastosowaniu skali podatkowej, w tym z uwzględnieniem tzw. kwoty wolnej od podatku (oraz preferencyjnych zasad obliczania podatku przewidzianych dla małżonków oraz osób samotnie wychowujących dzieci).
Do nadwyżki przychodów ponad kwotę limitu 85 528 zł (odpowiednio w 2019 r. ponad 35 636,67 zł) będą mieć zastosowanie koszty uzyskania przychodów określone dla przychodów z pracy (oraz umowy zlecenia). Wysokość kosztów nie będzie mogła przekroczyć kwoty przychodów z danego źródła, które podlega opodatkowaniu.
Natomiast pracownik, w przypadku zastosowania zwolnienia, nie będzie miał w odniesieniu do przychodów z pracy, prawa do preferencyjnych, podwyższonych 50% kosztów uzyskania. W przypadku kiedy pracownik łączy kilka tytułów zatrudnienia (np. kilka umów o pracę) i będzie korzystał ze zwolnienia, nie skorzysta z 50% kosztów do żadnego z tych tytułów. Niezależnie od powyższego, pracownik może zrezygnować ze zwolnienia i nadal stosować 50% kosztów do całości wynagrodzenia, o ile uzna to za preferowane rozwiązanie.
Końcowo należy zwrócić uwagę, że nowe przepisy nie dotyczą osób zatrudnionych w oparciu o umowę o dzieło oraz osób samozatrudnionych, współpracujących z usługobiorcami na podstawie umów o świadczenie usług (B2B). Mając powyższe na uwadze należy zaznaczyć, że osoby te nie mogą skorzystać z preferencji jaką jest zerowy PIT dla młodych w stosunku do przychodów z umowy o dzieło, samozatrudnienia.
Podobna sytuacja dotyczy przychodów związanych z np. zasiłkami (chorobowy, macierzyński, rehabilitacyjny, dla bezrobotnych) – preferencja w postaci zerowego PIT nie obowiązuje. Natomiast w przypadku kilku źródeł przychodów (np. samozatrudnienie oraz umowa o pracę) możliwe jest zastosowanie zerowego PIT w stosunku do przychodów z umowy o pracę.
Zapisz się na konsultację podatkową z jednym z naszych ekspertów.