Sytuacja kobiet w IT w 2024 roku
26.02.20224 min
Bulldogjob

Bulldogjob

8 umiejętności miękkich przydatnych programistom

Sprawdź, jakie umiejętności miękkie powinieneś wypracować, żeby żyło Ci się lepiej w programistycznym świecie.

8 umiejętności miękkich przydatnych programistom

Nie jest prawdą, że programista powinien mieć tylko i wyłącznie umiejętności techniczne, wiedzę programistyczną, doświadczenie i zdolność analitycznego myślenia, czyli tzw. kompetencje twarde. Praca programisty to również częsty kontakt z ludźmi. Koder nie jest samotną wyspą, która dryfuje po pustym oceanie. Nawet jeśli to nieco pretensjonalne porównanie, dobrze oddaje sytuację zawodową współczesnego programisty.

Specjalista IT jest przeważnie częścią jakiegoś zespołu (nie ma tu znaczenia jego wielkość), na co dzień musi współpracować z innymi specjalistami, a bywa, że czasami także będzie musiał spotkać się z klientem. Dlatego dobry programista to również taki, który obok wiedzy technicznej i doświadczenia, ma różne kompetencje miękkie, umiejętności społeczne. Jakie?

1. Uśmiechanie się

Gdy się uśmiechamy, rozmówcy automatycznie naśladują naszą mimikę i odwzajemniają uśmiech. Poza tym radosna mina sprawia, że człowiek nie tylko czuje się szczęśliwszy i spokojniejszy, ale także staje się pewny siebie. Uśmiechanie się to zatem najlepszy sposób na nawiązanie i utrzymywanie dobrych relacji interpersonalnych i na dobrą atmosferę w pracy.

2. Bycie uprzejmym

Bycie uprzejmym zawsze popłaca. Proste słowa „proszę” i „dziękuję” nic nie kosztują, a wnoszą wiele dobrego do atmosfery miejsca pracy. Nie jest przypadkiem, że już małym dzieciom wbija się do głowy wiedzę na temat „magicznych słów”, o których, niestety, wielu dorosłych potem zapomina.

Tymczasem warto dziękować nawet za małe przysługi. Inni członkowie zespołu szybko to docenią. Nie tylko uprzejmy programista poczuje się lepiej, ale również jego koleżanki/koledzy. Człowiek używający słów „proszę” i „dziękuję” szybko przekona się, że może liczyć na pomoc innych. Warto także pamiętać, że bycie uprzejmym poprawia zdrowie psychiczne, fizyczne i zwiększa empatię. Tak przynajmniej twierdzą amerykańscy naukowcy w raporcie „Personality and Individual Differences”.
 

3. Umiejętność przepraszania

Nawet jeśli programista ma poczucie, że jego wiedza techniczna i umiejętności są większe niż współpracowników, nie warto się z tym obnosić i wywyższać. Wręcz przeciwnie, gdy coś nie wyjdzie, popełni się błąd, trzeba mieć odwagę, aby za to przeprosić. Tak naprawdę umiejętność przepraszania ma większe znaczenie w pracy kodera, niż mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka. Przeproszenie to przyznanie się do błędu, to pokazanie, że jesteśmy wrażliwi i cenimy pracę innych, że jesteśmy częścią grupy, a nie wspomnianą już wcześniej samotną wyspą. Przepraszając, nie straci się reputacji, za to można poprawić relacje z innymi ludźmi.

4. Zadawanie pytań zamiast rozkazywania

Umiejętność wydawania poleceń czy wyrażania próśb w formie pytań, zamiast rozkazów, jest bardzo pożądana nie tylko w przypadku kierowników, menedżerów czy osób decyzyjnych. Tak naprawdę to świetny sposób, z którego może skorzystać właściwie każdy pracownik. Zamiast mówić komuś, że powinien coś zrobić, lepiej zapytać go, czy chciałby pracować nad tym zadaniem. W ten sposób można pokazać, że liczymy się ze zdaniem innych, że mamy do nich szacunek. Rozkaz od razu rodzi odruch obronny, sprzeciw.

5. Unikanie krytyki

Krytykowanie drugiej osoby zawsze jest źle postrzegane, a do tego może sprawić, że obiekt krytyki (nawet jak najbardziej słusznej) poczuje się obrażony. Jeśli już programista dostrzeże błąd kolegi, powinien mu zwrócić uwagę w sposób jak najbardziej uprzejmy, używając serdecznego, przyjacielskiego tonu. Przede wszystkim jednak należy to zrobić prywatnie, w cztery oczy, bez zbędnego audytorium, bez świadków.

Najlepiej również, jeśli programista od razu zasugeruje kierunek działań, sposób naprawienia błędu, ale jako własne przypuszczenie, nie pewnik. Chodzi bardziej o nakierowanie, podpowiedź, a nie o narzucanie sposobu dalszego działania.

6. Znajdowanie pozytywów

W pracy zespołowej ważna jest także umiejętność postrzegania pozytywnej strony różnych zdarzeń. Warto docenić, pochwalić nawet najdrobniejsze ulepszenie produktu, rozwiązanie nawet najmniejszego problemu związanego z projektem. Słowa „Świetna robota!” nic przecież nie kosztują, a pozwalają stworzyć przyjemną atmosferę, wzmacniają kontakty interpersonalne.

7. Bycie miłym

Bez względu na własne umiejętności i wiedzę współpracowników, zawsze warto być wobec nich miłym. Z dużym prawdopodobieństwem drugi człowiek obdaruje nas tym samym. Warto odpowiedzieć sobie na pytanie, czy chcemy pracować w nerwowej, nieprzyjemnej atmosferze, czy w przyjaznym otoczeniu. Odpowiedź jest oczywista.

Nawet gdy popełniasz błędy, ale jesteś dla wszystkich miły i traktujesz ich uprzejmie, zawsze znajdzie się ktoś, kto Ci pomoże, a pozostałe osoby nie będą widziały w Tobie tylko winnego opóźnienia projektu.

8. Wykazywanie zainteresowania

Nic tak nie cementuje zespołu, jak wzajemne wykazywanie zainteresowania wśród współpracowników, jak próba zrozumienia jednego pracownika przez drugiego. Wtedy szybko dostrzeże się, że ktoś jest być może zestresowany, przygnębiony, coś go trapi. Stąd już tylko jeden krok do tego, żeby zaoferować mu pomóc lub przynajmniej wesprzeć go, pozwolić się wygadać.

Podobnie, gdy ktoś męczy się bardzo z jakimś problemem programistycznym, nie może znaleźć rozwiązania, warto w kilku słowach wesprzeć kolegę/koleżankę, zmotywować drugą osobę. W ten sposób można poprawić nastrój współpracownikowi. Trzeba jednak rozróżnić zainteresowanie współpracownikiem od bycia wścibskim.

<p>Loading...</p>